پنجمين و جديدترين تجديد چاپ از كتاب راهنماي تشخيصي و آماري اختلال هاي رواني يا DSM – ۵، شامل يك سري شرايطي مي باشد كه احتمالا شما قبلا شنيده ايد.
مواردي از قبيلي اضطراب و فراموشي، ولي يك سري از شرايطي كه مي تواند به چاپ جديد اضافه شود، در سطح كمتري شناخته شده مي باشند.
كارشناسان در حال حاضر مي خواهند كه ورژن جديدي از اين كتاب را تجديد چاپ كنند، به دليل اينكه اين راهنما در ماه مي سال ۲۰۱۹ چاپ شده است و بايد تصميم گيري ها و تشخيص هاي جديدي را شامل شود.
دكتر تئودور استرن[۱]، به عنوان رئيس مشاوره روان پزشكي در بيمارستان عمومي ماساچوست و استاد روان پزشكي در دانشگاه علوم پزشكي هاروارد و به عنوان شخصي كه در فرآيند اين تجديد چاپ نقش مهمي داشته است.
معتقد است كه به منظور داشتن يك تشخيص دقيق و مشخص يك شرايط، اين شرايط بايد داراي مجموعه منحصر به فردي از علائم و عوامل باليني قابل تشخيص باشد.
در ادامه هفت مورد از شرايط مختلف مطرح شده براي شامل شدن در ورژن جديد اين راهنما بيان شده اند.
اختلال فزون خواهي جنسي[۲]نماينده قبلي ايالات متحده، آنتوني وينر[۳] (D-N.Y.)، آخرين سياست مداري است كه يك تهمت جنسي خجالت آوري به وي نسبت داده شده بود و منجر به جلب توجه مجدد به اين شرايط شد (هر چند كه اين شرايط در وي تشخيص داده نشد).
بر اساس نظر كارشناساني كه موافق قرار گرفتن اختلال فزون خواهي جنسي در DSM هستند.
اين اختلال شامل فانتزي هاي جنسي مكرر و شديد، تمايلات جنسي و رفتارهاي جنسي مي باشد كه حداقل شش ماه به طول مي كشد.
اين كارشناسان معتقدند كه اين اختلال بايد به عنوان يك شرايط سلامت رواني منحصر به فردي برچسب گذاري شود.
چرا كه برخي از افراد داراي يك سري رفتارهاي جنسي “مكرر” و “خارج از كنترل” مي باشند كه به طور پايداري يك انحراف اجتماعي نيست. رفتارهاي منحرف، همانند بچه بازي و خرافات، از قبل در DSM قرار داده شده بودند.
استرن گفته است كه “اكثر افراد بر اين باورند كه برخي افراد داراي علائمي مي باشند كه به عنوان “فزون خواهي جنسي” در نظر گرفته مي شود.
ولي اضافه كرده است كه تحقيقاتي در حال انجام است تا افزايش يافتن اين رفتار تا سطح يك اختلال را مورد بررسي قرار دهد.
ساير علائم مربوط به فزون خواهي جنسي شامل صرف كردن زمان زياد در فانتزي ها يا رفتار جنسي و تجربه كردن رفتار يا تفكرات جنسي بيش از حد در واكنش به اتفاقات زندگي استرس زا مي باشد.
علاوه بر اين، يكي از كارشناسان DSM گفته است براي شخصي كه داراي اين شرايط مي باشد، تلاش براي كنترل كردن رفتارش ناموفق مي باشد و برخلاف مضرات بالقوه اين رفتار براي فرد، وي همچنان مشغول اين رفتار مي شود.
[۱] Dr. Theodore Stern
[۲] Hyper***ual Disorder
[۳] Anthony Weiner
سكس تراپ كيست و چه كساني به مشاوره ي جنسي نياز دارند؟چگونه مي توانيم توجه و تمركز كودك مان را افزايش دهيم؟چگونه شادماني گم شده را به وجودمان دعوت كنيم؟چگونه آسيب هاي بعد از طلاق را ترميم كنيم؟روانشناسي اعتماد به نفس از دست رفتهاختلال اضطراب قبل از قاعدگي[۱]بر اساس اظهاريه مايو كلينيك[۱]، اكثر زنان با علائم قبل از قاعدگي يا PMS آشنا هستند.
كه معمولا چند روز قبل از شروع قاعدگي صورت مي گيرد و علائم مختلفي دارد كه شامل تغيير در وضعيت رواني، حساسيت سينه، تمايل به غذا، خستگي، تحريك پذيري و افسردگي مي باشد.
بر اساس اظهار نظر كارشناساني كه اين شرايط را به منظور قرار گرفتن آن در تجديد چاپ DSM مطالعه مي كنند.
اختلال اضطراب قبل از قاعدگي يا PMDD به عنوان يك شرايط جدي در نظر گرفته مي شود و مي تواند بر روي بيش از ۲ ميليون زن آمريكايي تاثيرگذار باشد.
PMDD مي تواند منجر به بروز تحريك پذيري يا عصبانيت قابل توجه، حالت افسردگي قابل توجه، احساس ناميدي، اضطراب قابل توجه، تنش و ايجاد احساس “در لبه پرتگاه بودن” شود.
كارشناسان معتقدند كه در صورت قرار نگرفتن اين اختلال در DSM، ممكن است پزشكان فرض كنند كه بيماران داراي PMDD از PMS يا اختلال ديگري رنج مي برند كه در نتيجه يك درمان اشتباه صورت گرفته است.
استرن گفته است كه اين مورد مي تواند به مشخص كردن يك ارتباط مابين PMS و PMDD نياز داشته باشد.
همچنين وي بيان كرده است كه حجم تحقيقات صورت گرفته در مورد اين شرايط، بيشتر از مطالعات صورت گرفته در مورد شامل شدن اين شرايط در DSM مي باشد.
اختلال پرخوري [۲]محققاني كه بر روي DSM-5 كار مي كنند و روش هاي تعريف و گروه بندي اعتيادهاي رفتاري و اعتيادهاي مربوط به مواد را بررسي مي كنند، اختلال پرخوري را هم مورد بررسي قرار مي دهند.
كارشناسان اختلال پرخوري را به عنوان خوردن مقدار زيادي غذا در مقايسه با غذايي كه اكثر افراد در يك دوره زماني مشخص و تحت شرايط مشابه مي خورند، تعريف كرده اند.
علاوه بر اين، شخص داراي اين شرايط احساس مي كند كه در حين خوردن هيچ نوع كنترلي بر روي رفتار خودش ندارد.
اين اختلال مربوط به خوردن بيش از حد در ميز نهارخوري و در يك روز تعطيل نمي باشد؛ در مقابل اين شرايط داراي ماهيت وسواسي مي باشد.
براي مثال، يك فرد داراي پرخوري ممكن است كه سريع تر از شرايط عادي خودش غذا بخورد، تا جايي غذا بخورد كه احساس پربودن و ناراحتي بكند يا در زماني كه احساس گرسنگي ندارد، مقدار زيادي غذا بخورد.
در حالت معمول اختلال پرخوري از حداقل يك هفته تا حداكثر سه ماه طول مي كشد.
اين اختلال متفاوت از جوع (اختلال پرخوري در بين زنان كه بعد از مصرف غذا احساس گناه و افسردگي مي كنند) و بي اشتهايي متفاوت مي باشد، چرا كه در اين شرايط هيچ نوع اقدامي براي پاكسازي غذاي مصرف شده صورت نمي گيرد.
محققان معتقدند كه اين شرايط مي تواند با چاقي مرتبط باشد، ولي براي مشخص شدن اين موضوع به تحقيقات بيشتري نياز وجود دارد.
استرن گفته است كه در حالت كلي، رفتارهاي اختلال غذايي در سطح گسترده اي مورد بررسي قرار گرفته اند و جزء شرايطي مي باشند كه علائم مشخصي دارند و اين علائم به راحتي قابل تشخيص مي باشند.
اختلال اضطراب بعد از آسيب در كودكان پيش دبستاني[۳]اختلال استرس بعد از آسيب (PTSD) براي اولين بار در سال ۱۹۸۰ در DSM قرار گرفت و در سال ۱۹۸۷، اين راهنما براي اولين بار به عنوان يك مرجعي در مورد آسيب كودكان مورد استفاده قرار گرفت.
افرادي كه بر روي DSM-5 كار مي كنند، از طريق انجام مطالعات بيشتر سعي مي كنند تا تفاوت هاي ايجاد شده در اين اختلال را بر اساس سن بيماران نشان بدهند.
كارشناسان DSM معتقدند كودكان زير شش ساله اي كه مرگ يك شخصي را ديده اند يا تهديد به مرگ شده اند.
منبع: مركز مشاوره و روانشناسي ايران -اختلال هاي روانشناسي از يادگيري، فزون خواهي جنسي تا ترك اعتياد
